Kiedy sięgniesz pamięcią wstecz, widzisz, jak wiele z naszego życia zmarnowaliśmy w samotności. Każdemu potrzebni są przyjaciele.Samotność na pustkowiu od tej w tłumie różni się ciszą.Dobre wzruszenia, podniosłe nastroje nie lubią być samotne. Szukają otwartych ramion bodaj obcego człowieka. W towarzystwie odpowiedniego człowieka możesz odbyć podróż dookoła świata, a będzie Ci się zdawało, że wszystko to trwa jedną chwilę. W pojedynkę jedynie wleczesz się przez świat, nawet jeśli jedziesz ekspresem, albo lecisz samolotem.Jeśli chcesz żyć, nie zatrzymuj życia dla siebie, bo musi ono głaskać inne brzegi, nawadniać inne ziemie.Jeśli czujesz się samotny, postaraj się odwiedzić kogoś, kto jest jeszcze bardziej samotny.POZDRAWIAM